عاشقی را تو دفتری زینب

عاشقان را تو رهبری زینب

تو گل بوستان زهرایی

مادرت را تو مظهری زینب

پدرت را ز گوهر عصمت

بهترین زیب و زیوری زینب

در نگهداری وفا به خدا

با حسینت برابری زینب

از برای ورود اهل بهشت

هاتف روز محشری زینب

تو خود از زمره شهیدانی

روحِ اللهُ اکبری زینب

با کلام و خطابه ات امروز

رونق اهل منبری زینب

مادرت آیه های کوثر و تو

دخت ساقی کوثری زینب

انقلابی ترین زنی به جهان

فخر حوا و هاجری زینب

عاجز از شرح ماتم تو بود

قلم هر مفسّری زینب

شاهد آخرین ضیافت غم

وقت افطار حیدری زینب

تو گواه شهادت محسن

بین دیوار و آن دری زینب

بعد اکبر شبیه پیغمبر

شاهد قتل اصغری زینب

تشنه لب در کنار شط فرات

همچو گلهای پرپری زینب

گاه با دیدگان خون بارت

محو روی برادری زینب

نازنین دختر برادر را

در خرابه چو مادری زینب

کس رعایت نکرده در عالم

چون تو آیین خواهری زینب

 کعبه بی نام و نشان می ماند اگر زینب نبود

بی امان دارالامان می ماند اگر زینب نبود

گرچه دادند انبیا هر یک نشان از کربلا

کربلا هم بی نشان می ماند اگر زینب نبود

مکتب سرخ تشیع کز غدیر آغاز شد

تا ابد بی پاسبان می ماند اگر زینب نبود

مکتب قرآن که از خون شهیدان جان گرفت

بی تحرّک هم چنان می ماند اگر زینب نبود

مجری احکام قرآن او بُوَد با صبر خویش

دین حق بی حکمران می ماند اگر زینب نبود

کرد اسلام حسینی از یزیدی را جدا

حق و باطل توأمان می ماند اگر زینب نبود

در شناسای مسیر حق و باطل فکرها

بی گمان اندر گمان می ماند اگر زینب نبود

شد گلستان کربلا از لاله های احمدی

وین گلستان در خزان می ماند اگر زینب نبود

شعله عالم فروز نهضت سرخ حسین

زیر خاکستر نهان می ماند اگر زینب نبود

ناله مظلومی لب تشنگان دشت خون

در گلو گاه زمان می ماند اگر زینب نبود

فارسان صحنه هیهات منّا الذّله را

داغ ناکامی به جان می ماند اگر زینب نبود

ای «مؤید» هر چه هست از زینب و ایثار اوست

جان هستی ناتوان می ماند اگر زینب نبود

آنکه از وصفش زبان گردیده الکن زینب است

آنکه نطقم در مدیحش گشته کودن زینب است

آنکه بعد از نهضت سرخ حسین بن علی

پیکر دین خدا را بود جوشن زینب است

آنکه با ایراد نطق آتشین خویشتن

مشعل دین خدا را کرده روشن زینب است

آنکه با تیغ زبان، کار دو صد شمشیر کرد

 تا که گردد از خطر، اسلام، ایمن زینب است

آنچنان جنگید با دشمن که از آن ابتکار

 دشمنش از پرده دل گفت احسن زینب است

آنکه با فکر بلند خویش کرد از بزُن خراب

 کاخ استبداد را بر فرق دشمن زینب است

لاف نَبود گر بگویم بعد زهرای بتول

 در جهان آفرینش بهترین زن زینب است

مادرت آسمان خوبی ها

پدرت از اهالی بالا

ای که شاگرد اشک تو آدم

ای هوادار عشق تو حوّا

گوشه ای از نجابتت مریم

شمّه ای از عروج تو عیسی

متحیّر ز صبر تو ایوب

متوسل به طور تو موسی

همه شاگرد مکتبت هستند

از مسیحی گرفته تا بودا

پرچم کربلا به شانه ی توست

ای علمدار عصر عاشورا

فتنه ها را تو بر ملا کردی

کربلا را تو کربلا کردی

روح مضمون ناب یعنی تو

رمز پاکی آب یعنی تو

وامدار تلألؤ ات خورشید

حضرت آفتاب یعنی تو

ملأت کلّ شی یا زینب!

همه با این حساب یعنی تو

صاحب رأیت القیام حسین

واژه ی انقلاب یعنی تو

منجی تنگنای آخرتی

پس حساب و کتاب یعنی تو

غیر محرم کسی ندیده تو را

جلوه ی در حجاب یعنی تو

جنس نوری عقیله ی عشقی

تو بزرگ قبیله ی عشقی

با نام عشق، نام خدا، عشق نام تو

دارم شروع می شوم از فیض عام تو

بر دست های هر که رسیدی دلش شکست

غم را چکانده اند مگر بین کام تو؟

تو آمدی عصاره ی این پنج تن شدی

ای مظهر خدایی عصمت مرام تو

مثل خدیجه هستیِ تو وقف می شود

یعنی که دینمان شده مدیون نام تو

از جانب خدای تمامی یاس ها

واجب شده برای همه احترام تو

قائم مقام فاطمه ی خانه ی علی

تندیس صبر! عالمه ی خانه ی علی

ای قلّه ی نجابت توحید جایتان

تا آسمان کشیده شده ردّ پایتان

باران هم از لطافتتان حرف می زند

وقتی نزول می کند از چشم هایتان

طوفان نور! بال و پر جبرئیل ریخت

در اولین شب حرم کبریایتان

ای سایه ی ندیده شده، آیه ی حجاب

ارث نجیب فاطمه بوده حیایتان

حالا که بر رسالت محمل نشسته اید

مائیم و خطبه های پس از کربلایتان

دلواپس نگاه حسن ای تب حسین!

بنیانگذار عشق، تو ای زینب حسین!

پدرت از اهالی بالا

ای که شاگرد اشک تو آدم

ای هوادار عشق تو حوّا

گوشه ای از نجابتت مریم

شمّه ای از عروج تو عیسی

متحیّر ز صبر تو ایوب

متوسل به طور تو موسی

همه شاگرد مکتبت هستند

از مسیحی گرفته تا بودا

پرچم کربلا به شانه ی توست

ای علمدار عصر عاشورا

فتنه ها را تو بر ملا کردی

کربلا را تو کربلا کردی

روح مضمون ناب یعنی تو

رمز پاکی آب یعنی تو

وامدار تلألؤ ات خورشید

حضرت آفتاب یعنی تو

ملأت کلّ شی یا زینب(س)

همه با این حساب یعنی تو

صاحب رأیت القیام حسین(ع)

واژه ی انقلاب یعنی تو

منجی تنگنای آخرتی

پس حساب و کتاب یعنی تو

غیر محرم کسی ندیده تو را

جلوه ی در حجاب یعنی تو

جنس نوری عقیله ی عشقی

تو بزرگ قبیله ی عشقی

مستجاب دعای بارانی

رحمت لحظه های بارانی

گاه گاهی که چشم تو ابریست

رنگ حال و هوای بارانی

روی سجاده نم نم باران

نیمه شب ها صدای بارانی

آسمان با دل تو می گیرد

پس تو بی شک خدای بارانی

بی برادر چقدر می باری

خواهر نینوای بارانی

کربلا، کوفه، شام، کرب و بلا

همه جا پا به پای بارانی

خرّم و سبز در بهارانی

شیعیان را نزول بارانی

هم به دنیا هم آخرت هستی

شأن آیات مغفرت هستی

ای که در اشک هم مساوی با

اجر هر دو برادرت هستی

تو شبیه خدیجه ای بانو

یعنی یار پیمبرت هستی

مادری می کنی برای حسین(ع)

خوب شد بعد مادرت هستی

چوب محمل گواه عاشقی است

پای معشوق با سرت هستی

ابر خون روی چهره ات یعنی

و اذا الشمسُ کوِّرت هستی

خواهر بوی سیب بانو جان

یار شیب الخضیب بانو جان

آفتاب نگاه تو زیباست

آسمان پناه تو زیباست

چشمهایت ندیده جز خوبی

کربلا در نگاه تو زیباست

رخ خورشید مغربی شده است

بس که بر نیزه ماه تو زیباست

ناله های تو نوحه می خواند

روضه ی اشک و آه تو زیباست

کودکان پا برهنه دنبالت

چقدر این سپاه تو زیباست

تو و هشتاد و چهار کودک و زن

بی کس و خسته و جدا ز وطن

حسين رستمي

عشقی به جانمان بده حالا که آمدیم

تا آمدیم لکنتمان بیشتر شده

حالا زبانمان بده حالا که آمدیم

ما خائفیم مضطر و عبدیم . سائلیم

شب را امانمان بده حالا که آمدیم

چیزی نمانده است ز باقی عمرمان

بانو زمانمان بده حالا که آمدیم

از جرعه های مهریه ی مادرت رسید

یک لقمه نانمان بده حالا که آمدیم

ما آمدیم حضرت زینب(س) به عشق تو

ما مانده ایم و حسرت شهر دمشق تو

بارگهت زمینه ی پرواز بال من

عشق زیارت حرم و حس و حال من

شوقی برای دیدن سوریه دارم و

این عشق دیدن حرم تو حلال من

بانو به چشم ها تو بگو : "ابک للحسین " !

وقت سوال کردن این بغض ها : " لمن ؟"

این مملکت که گریه کن توست مال تو

این چشم ها که گریه کن توست مال من

اکنون نشسته ام و فقط فکر می کنم

شهر دمشق - زینب کبری - سه ساله ... من!!

هاشمیون زمان عبورت تمام قد

پا می شوند ُ فاطمه(س) گویی قدم زند

ای تو سکوت محض پر از شور فاطمه(س)

تا شهر شام مقصد و منظور فاطمه(س)

یعنی در امتداد قیام مدینه ای ..

زهراست آفتاب و تو منشور فاطمه(س)

ما را بس است تا ابد الدهر اینکه تو

یک ذره نورمان دهی از نور فاطمه(س)

تصویر مادرت شده ای ای مجلله

یعنی شدید : انسیه - منصوره - فاطمه(س)

ای جلوه های فاطمه(س) در دشت کربلا

دیدیم با وجود تو برگشت هر بلا

نام حسین(ع) ذکر لبت ای مخدره

شهد حسین (ع)در رطبت ای مخدره

ای عالمه - بدون معلم - مفسره

عباس غرق در ادبت ای مخدره

فرمود : خواهرم که ز یادت مبر مرا

بین قنوت نیمه شبت ای مخدره

دنیا سکوت می شود هنگام خطبه ات

با آن فصاحت عربت ای مخدره

هر کس که بر حیای شما اقتدا کند

جنت برای او وجبت ای مخدره .

چونکه حسین(ع) محو تماشات میشود

نوکر فدای عمه سادات میشود ...

مجتيب كرمي

در زمین و آسمان ها بی نظیری عمه جان

زیر پایت کهکشان راه شیری عمه جان

حوریه ، إنسیه ، راضیه ، زکیه ، طاهره

عصمت اللهی وبا حق هم مسیری عمه جان

بر عوالم با نگاه خود حرارت میدهی

باعث ایجاد عشق گرمسیری عمه جان 

تا تو را دارم کنار خود خیالم راحت است

بین طوفان حوادث دستگیری عمه جان

از نگاه نافذت دائم بصیرت می چکد

هم غیوری هم اصیلی هم بصیری عمه جان

چشمهایت مظهر والای آیات خداست

در دل هستی بشیرا و نذیری عمه جان

مردی و مردانگی با توست ای چادر به سر!

بعد اربابم حسین نعم الأمیری عمه جان

دختر شیـرخـدا هستی و کـوثـر زاده ای

بی سبب نبود شما خیر کثیری عمه جان

دختری آیینه و آیینه دار مرتضی (ع)

دختری از صلب آقای غدیری عمه جان

زاده ی ام البنین پیش تو زانو میزند

می نشیند در برت چون سربه زیری عمه جان

گر حسین بن علی(ع) شاهنشه میخانه است

تو در این منظومه ی مستی وزیری عمه جان

محضر تو - بهتر از تاج سلیمان نبی ست -

کار و کسب آبرومند فقیری عمه جان

بهترین کدبانوی حیدر پس از زهرا (س)تویی 

خانه داری کرده ای اندر صغیری عمه جان

"اسکتوا"یت در زمین گویا قیامت کرده است

ماده شیری گرچه در ظاهر اسیری عمه جان

چند خطی نذر چشمان تو "مدحت" گفته ام

شاعری بی دست و پایم می پذیری عمه جان ؟؟

عليرضا خاكساري

شاید تو را شبیه خودت صاف و ساده ، نه

شاید تو را به شکل همین قالبی که هست

مثل غزل که نه ، دو سه ترفند لازم است

تا سوژه تو را به نخ چارپاره بست

     قیچی که هست ، پاره کنی یا نه دست توست..

خب فرض کن که کسی شاعر تو نیست

اصلا خیال کن که تو دعبل نداشتی

اما به جاش سوژه زیاد است و حرف دل

یعنی عزیز من تو خودت دل نداشتی!؟

   جز تو کسی به داد دل من نمی رسد..

در بوی تند ادکلن شهر گم شدم

در بین عطرهای مدرن فرانسوی

از هر مسیر میگذرم گیر می کنم

در شور و حال کوچه در این حسّ معنوی!

 دلخور نشو ، به صحن تو هم فکر می کنم...

از حسّ و حال پنجره هایت گذر کن و

از داخل ضریح جدا شو بیا جلو

تنها برای دور و برت نیستی عزیز

یکبار هم بیا تو کنار پیاده رو

شاید پیاده رو به هوای تو پاک شد!

هم مُهر هست و هم رُژ لب ، گیج میزنم

در حس و حال دخترکانی که ناگزیر

با کیفهای رنگی خود می دوند و باز

در صحن میرسند به صفهای سر به زیر

         از لاکهایشان چه وضویی چکیده است!!

اینجا محل آمد و رفت ملائکه است

هی تاب میخوریم میان نوشته ها

شکر خدا هوای حرم پاک مانده است

سیگار، معضلی است برای فرشته ها..

   مشکل چه خوب بود اگر دود بود و بس!

دستت درست ، آمد و از تو شفا گرفت

مادر بزرگ پیر بدون معالجه

تو منحصر به داخل این صحن نیستی

شرمنده ! پشت پنجره ات مانده ای که چه ؟

      در بین کوچه ، هرچه بخواهی مریض هست!!

یادش به خیر کاسه طلاهای صحن تو

هی استفاده می شد و مانند قبل بود

امروز هم به لطف لب رنگ رنگ ما

لیوان آب هم شده لب سرخ و لب کبود

   مفهوم دست در وسط کاسه مرده است...

بر من ببخش دست خودم نیست ، شاعرم

گاهی فقط به سوژه شدن فکر می کنم

با اینکه هست هرچه که تصویر کرده ام

تو برتری از آنچه که من فکر می کنم

محسن ناصحي

کار ِما امشب است با زینب

شبِ میلادِ نورها، زینب

سِرِّ وَالنجم و وَالضُحی زینب

آمده محور ِکسا زینب

دختر صبر مرتضا زینب

السلام علیک یازینب

ای نبوت به شأن زن زینب

اسدالله بت شکن زینب

فاطمه حیدر و حسن زینب

یک تنه کُلِّ پنج تن زینب

ازازل غرق خویشتن زینب

تاابد غرق ِ درخدا زینب

شب میلاد گریه مرسوم است

زیر پایت بهشت معلوم است

پلک های تو حَیُّ  قیوم است

قلم عاجز به وصف خانوم است

در حقیقت امام معصوم است

درلباس فرشته ها زینب

زینت روزگار بابایی

سند افتخار بابایی

درجلالت کنار بابایی

دختر باوقار بابایی

توهمان ذوالفقار بابایی

ای تجلیِّ لافتی زینب

آمدی سروری به تو دادند

شأن پیغمبری به تو دادند

تبر ِحیدری به تو دادند

تا که بال و پری به تو دادند

لقب مادری به تو دادند

مات وحیرانت انبیا، زینب

آمدی و گدا شدیم همه

در مقامت فناشدیم همه

دربدر هرکجاشدیم همه

راهی کربلا شدیم همه

به خدا با خدا شدیم همه

قل هوالله را نَما، زینب

آمدی انّمَا الحیاتِ حسین

آمدی زمزم و فرات حسین

ساحل کشتی نجات حسین

سرپناه مخدرات حسین

خنده های تو خاطرات حسین

خلقک من حسین یا زینب

عشق خیرالعمل درست کند

نامت از غم عسل درست کند

این برادر بغل درست کند

تاکه ضرب المثل درست کند

سایه بان در محل درست کند

ای برادر تورا فدا زینب

سه برادر کبوترت بودند

بچه های برادرت بودند

راه بندان ِ معبرت بودند

پاسبانهای معجرت بودند

همه پروانه یِ سرت بودند

که مبادا به کوچه ها. ..زینب…

در مسیر تو یک نفر باشد

شمع روشن در این گذر باشد

ناشناسی به دور و بر باشد

تا مسیر تو بی خطر باشد

یک قبیله تورا سپر باشد

وای از روز کربلا زینب

غصه و درد بی کران هم بود

کتک وسنگ بی امان هم بود

ترس از کشتن زنان هم بود

دور تو خولی و سنان هم بود

…

چادرت زیر دست و پا زینب

جواد پرچمي

پايین تر از آنیم زبالا بنویسیم

یا اینکه بخواهیم شما را بنویسیم

 ما کوزه ی اندیشه مان کمتر از آن است

تا اینکه بخواهیم ز دریا بنویسیم

 آنقدر به ما وقت ملاقات ندادند

تا گوشه ی چشمی ز تماشا بنویسیم

 ما را  لُکنت محض آفریدند

تا مدح تو با لهجه ی موسی بنویسیم

 هر جا که حسین ابن علی(ع) حک شده باید

زیرش مددی زینب کبری(س) بنویسیم

 از وسعت نوری بنویسیم که تابید

ای نقطه ی تاریک حوالی تو خورشید

 بسیار شنیدیم ولی کم ز تو گفتند

ناگفته زیاد است اگر هم ز تو گفتند

 نُه ماه تو در کالبد فاطمه(س) بودی

گاه متولد شدنت عالمه بودی

 از چهره ات اینگونه گرفتند نتیجه

هم مادر و هم دختر زهراست خدیجه

 بر روی زمین از تو بگوییم چگونه

ای شیوه ی تفسیر تو در عرش نمونه

 لب باز کنی هرچه نفس بند می آید

از حنجرت آیات خداوند می آید

 پیوند صمیمانه ی دریا زده بر باد

آرامش آمیخته با لهجه ي فریاد

 قول تو فصیح است بدانگونه که زهرا(س)

این غرش شیر است همانگونه که مولا

 دستی به در قلعه ی خیبر زد و از جا

لا حول ولا قوه ای وای مبادا

حسين رستمي

امشب غزلی رها نوشتم

از خاتم الأنبیا نوشتم

از مرحمت "رسول رحمت"

از حضرت مصطفی نوشتم

با شوکت و با ابهتی خاص

از غیرت مرتضی نوشتم

یکبار دگر وضو گرفتم

از سیدة النسا نوشتم

باب الکرم و نگاه سائل...

از سفره ی مجتبی نوشتم

با یاد حسین شدم خدایی

من جای "حسین" " خدا" نوشتم

تا اینکه رسید نوبت تو

"تو" نه -بخدا- " شما" نوشتم

هرطور که شد شکسته بسته

ای دختر ایلیا نوشتم

تو نیز مرا گدا نوشتی

شاعر نشدم فنا نوشتی

تو سیده ای و سروری ها

داری به تمام پا دری ها

منظومه ی راه عشق اینجاست

"زهره" بنگر به " مشتری " ها

تو آمده ای ملیکه باشی

رونق بدهی به نوکری ها

قدّیسه ی آل احمدی تو

از آن تو گشته برتری ها

زهرا به نگات انس دارد

آرامش قلب مادری؟هاا

والله که چیزی دیگری هست

با چشم تو ذره پروری ها

أعجوبه ی عالمین هستی

لیلای دل حسین هستی

تنها نه که مظهرالصفاتی

انگیزه ی إنماالحیاتی

در هر دو جهان مثل نداری

به به چه شکوه وجناتی

ای عالیه ی تمام عالم

در مرتبت اعلی درجاتی

کشتی نجات اگر حسین است

تو لنگر کشتی نجاتی

همشیره ی پادشاه دنیا

سرمست قتیل العبراتی

ای مریم خاندان عترت

ای زینت آسمان عترت

ای دخت پیمبر سخن ها

دنبال تو أند از "قرن" ها

عشق از نفست بها بگیرد

دل زنده کنی تو از کهن ها

 تو شیرزنی ظهور کردی

رو دست تمام بت شکن ها

ای سینه زن حسین زهرا

مدیون توأند سینه زن ها

ای مرثیه خوان بخوان دوباره

از کرببلا و بی کفن ها

ای مرثیه خوان بخوان دوباره

از غارت خود و پیرهن ها 

ای مرثیه خوان بخوان دوباره

از شمر و سنان و بد دهن ها

عمری به غم شما اسیرم 

ای وای برایتان بمیرم

عليرضا خاكساري

صداي نم نم بارون،داره باز مي ده بشارت

مي گه برداريد دلا رو،تا با هم بريم بريم زيارت

غوغائيه تو مدينه، مياد عطروبوي كوثر

گل بارونه آسمونا،فاطمه(س) باز شده مادر

كوچه باغاي بهشتي،لبريز حضور عشقه

مي رسه فرشته اي كه،تا ابد صبور عشقه

ملائك به دست كرفتند،سر راش ياس و گلايل

گهوارش شده شبيه ،ضريح سبز توسل

اومده عقيله ي عشق،اومده قبله ي سادات

اومده حضرت زينب (س)،اومده عمه ي سادات

يوسف رحيمي

بوي بارون ياس گلدون،مژده مي ده صبح عيده

روي بال صد فرشته،مي رسه از راه سپيده

كيه خورشيد قبيله،كيه بانوي جليله

آيينه دار عليه،زينبه تنها عقيله

تو شب غربت و غمها،واسه دلها آفتابه

وارث عصمت مادر،زينت ابو ترابه

پر جبريل فرش راشه،آسمونا خاك پاشه

هيبت و غرور حيدر،طنين توخطبه هاشه

آسموني نور عينه،دل و دلداره حسينه

مهربوني تو نيگاشه،همه جا يار حسينه

بانوي صبر و صلابت،بانوي شور و شهامت

براي عرض ارادت،بياييد بريم زيارت

هواييه دل تنگم،تا حريمش پر مي گيره

اين دلي كه بي قراره،حرم نعم الاميره

زائر صحن و سراي،بانوي صبر و صفا شيم

بگيريم برگ برات و ،زائر كرببلا شيم

يوسف رحيمي

تـو برای خلقت حوا بـه دنـیا آمدی

پس تو پیش از حضرت دنیا به دنیا آمدی

اشک با تو از دل زهـرا (س) تولد یافته است

مادرت دریا خودت دریا به دنیا آمدی

جای زمزم عشق از زیر قدمهایت شـکفت

بانوی بانی باران تا به دنیا آمـدی

بعد تو ضرب المثل شد دختران بابائیند

زین سبب تو زیـنت بابا به دنیا آمدی

تو در آغوش حسینت خــنده ات گل می کند

پس به خاطر خواهی ارباب دنـیا آمدی

گریه کمتر کن سلام زینب (س) قلب صبور

تو برای روز عاشورا به دنیا آمدی

دارد از امروز کار خانه یادت می دهد

مادر خانه پس از زهرا (ع)به دنیا آمدی

صابر خراساني

در میان آفرینش شاهکاری زینبی

تا ابد محبوبه ی پروردگاری زینبی

 دلربایی دلبری ای نازنین زین أبی

زینت بابای خود هستی و آری زینبی

دختر شیرین زبان حضرت صدیقه ای

در زمین و آسمان همتا نداری زینبی

نطق تو چون تیغ بابایت علی(ع) برنده است

دختر شیر خدایی ذوالفقاری زینبی

مریم و آسیه و حوا... همه شاگرد تو

بعد زهرا (س) بهترین آموزگاری زینبی

زیر بار غصه و غم زانوانت خم نشد

مثل کوهی باصلابت استواری زینبی

خارج از توصیف شاعر هستی و أعجوبه ای

شوق و شوری فوق نوری باوقاری زینبی

تا أبد ترویج فرهنگ حسینی کار توست

عشق را در سینه ها بنیان گذاری زینبی

عليرضاخاكساري  

_{^{در زمین و آسمان ها بی نظیری عمه جان}}

_{^{زیر پایت کهکشان راه شیری عمه جان}}

_{^{حوریه ، إنسیه ، راضیه ، زکیه ، طاهره}}

_{^{عصمت اللهی وبا حق هم مسیری عمه جان}}

_{^{بر عوالم با نگاه خود حرارت میدهی}}

_{^{باعث ایجاد عشق گرمسیری عمه جان}} 

_{^{تا تو را دارم کنار خود خیالم راحت است}}

_{^{بین طوفان حوادث دستگیری عمه جان}}

_{^{از نگاه نافذت دائم بصیرت می چکد}}

_{^{هم غیوری هم اصیلی هم بصیری عمه جان}}

_{^{چشمهایت مظهر والای آیات خداست}}

_{^{در دل هستی بشیرا و نذیری عمه جان}}

_{^{مردی و مردانگی با توست ای چادر به سر!}}

_{^{بعد اربابم حسین(ع) نعم الأمیری عمه جان}}

_{^{دختر شیـرخـدا هستی و کـوثـر زاده ای}}

_{^{بی سبب نبود شما خیر کثیری عمه جان}}

_{^{دختری آیینه و آیینه دار مرتضی(ع)}}

_{^{دختری از صلب آقای غدیری عمه جان}}

_{^{زاده ی ام البنین پیش تو زانو میزند}}

_{^{می نشیند در برت چون سربه زیری عمه جان}}

_{^{گر حسین بن علی شاهنشه میخانه است}}

_{^{تو در این منظومه ی مستی وزیری عمه جان}}

_{^{محضر تو - بهتر از تاج سلیمان نبی ست -}}

_{^{کار و کسب آبرومند فقیری عمه جان}}

_{^{بهترین کدبانوی حیدر پس از زهرا(س) تویی}} 

_{^{خانه داری کرده ای اندر صغیری عمه جان}}

_{^{"اسکتوا"یت در زمین گویا قیامت کرده است}}

_{^{ماده شیری گرچه در ظاهر اسیری عمه جان}}

_{^{چند خطی نذر چشمان تو "مدحت" گفته ام}}

_{^{شاعری بی دست و پایم می پذیری عمه جان ؟؟}}

_{^{عليرضاخاكساري}}

پدرت از اهالی بالا

ای که شاگرد اشک تو آدم

ای هوادار عشق تو حوّا

گوشه ای از نجابتت مریم

شمّه ای از عروج تو عیسی

متحیّر ز صبر تو ایوب

متوسل به طور تو موسی

همه شاگرد مکتبت هستند

از مسیحی گرفته تا بودا

پرچم کربلا به شانه ی توست

ای علمدار عصر عاشورا

فتنه ها را تو بر ملا کردی

کربلا را تو کربلا کردی

روح مضمون ناب یعنی تو

رمز پاکی آب یعنی تو

وامدار تلألؤ ات خورشید

حضرت آفتاب یعنی تو

ملأت کلّ شی یا زینب

همه با این حساب یعنی تو

صاحب رأیت القیام حسین

واژه ی انقلاب یعنی تو

منجی تنگنای آخرتی

پس حساب و کتاب یعنی تو

غیر محرم کسی ندیده تو را

جلوه ی در حجاب یعنی تو

جنس نوری عقیله ی عشقی

تو بزرگ قبیله ی عشقی

مستجاب دعای بارانی

رحمت لحظه های بارانی

گاه گاهی که چشم تو ابریست

رنگ حال و هوای بارانی

روی سجاده نم نم باران

نیمه شب ها صدای بارانی

آسمان با دل تو می گیرد

پس تو بی شک خدای بارانی

بی برادر چقدر می باری

خواهر نینوای بارانی

کربلا، کوفه، شام، کرب و بلا

همه جا پا به پای بارانی

خرّم و سبز در بهارانی

شیعیان را نزول بارانی

هم به دنیا هم آخرت هستی

شأن آیات مغفرت هستی

ای که در اشک هم مساوی با

اجر هر دو برادرت هستی

تو شبیه خدیجه ای بانو

یعنی یار پیمبرت هستی

مادری می کنی برای حسین

خوب شد بعد مادرت هستی

چوب محمل گواه عاشقی است

پای معشوق با سرت هستی

ابر خون روی چهره ات یعنی

و اذا الشمسُ کوِّرت هستی

خواهر بوی سیب بانو جان

یار شیب الخضیب بانو جان

آفتاب نگاه تو زیباست

آسمان پناه تو زیباست

چشمهایت ندیده جز خوبی

کربلا در نگاه تو زیباست

رخ خورشید مغربی شده است

بس که بر نیزه ماه تو زیباست

ناله های تو نوحه می خواند

روضه ی اشک و آه تو زیباست

کودکان پا برهنه دنبالت

چقدر این سپاه تو زیباست

تو و هشتاد و چهار کودک و زن

بی کس و خسته و جدا ز وطن

آوازه ي حلم تو که عالمگیر است

علم تو ولی فراتر از تحریر است

یک جلوه ي شأن علمی ات یا زینب(س)

آن مجلس با صلابت تفسیر است

يوسف رحيمي